donderdag 11 februari 2016

Het project wat ik in de hoek gooide en toch weer oppakte...


Deze zomer was ik bij een lief vriendinnetje op Texel. Ze heeft een klein jongetje dat in slaap valt door met zijn hoofd tegen de zijkant van het bedje te bonken. Het bedje gaat de hele kamer door. Schijnt dat veel meer kindjes dit hebben, dat zij dit nodig hebben om in slaap te vallen. 

Het lijkt mij een beetje pijnlijk tegen de houten spijlen maar een probleempje: het bedje was van pappa en van opa geweest. Dus totaal geen standaard maat. Maar ja dat zeiden ze niet tegen een verkeerde want ik kan dat natuurlijk maken. 

Ik moet wel eerlijk zeggen dat het een gevecht is geweest, ik heb katoenen vulling gebruikt voor de binnenkant en was op miraculeuze wijze gekrompen... Ik had totaal 2.10 gekocht want ik had 4 banen van 50cm nodig voor de totale bedverkleiner. Ga ik het knippen, kom ik niet meer op 50cm, huh? Nu vermoed ik dus dat dat katoen zo los geweven is dat je het ook zo weer in elkaar drukt, want ik had het heel strak opgerold zodat het niet zoveel plek in huis zou innemen tot ik eraan toe kwam om hem te maken. Denk dat dat het probleem was. 

Maar het bleef hier dus niet bij, ook in de lengte was hij na het (op maat!) knippen, gekrompen. Hele ding klaar, stofjes van de voor en achterkant die precies op elkaar pasten en toen klopte die vulling weer niet. Ik kon wel huilen! 

Toen maar besloten om het even weg te leggen en iets anders te gaan doen. Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik kan echt niet netjes werken als het me tegenzit. Dan kan ik het echt beter wegleggen anders dan gaat er nog meer mis en kan ik straks alles weggooien. En dat was bij deze echt zonde, van de leuke stofjes maar ook zeker voor mijn portemonnee want een dubbele laag katoenen vulling is echt niet gratis kan ik je vertellen. 

Inmiddels mijn vriendin ingelicht dat het een weekje later kwam. Kwam goed uit zei ze want dan kreeg hij het waarschijnlijk op zijn verjaardag! Oh dat was ik vergeten (sssst niets zeggen hoor... had alleen nog niet in mijn agenda gekeken). Dus goede reden om in de tussentijd een cadeautje te maken. 

Naai dat geklungel met stofjes leek het me veiliger om mn haaknaald erbij te pakken. Dus ik heb een patroontje van stip en haak erbij gepakt (die kan ik echt iedereen aanraden trouwens, echt het geld waard!) en ben in dezelfde kleurtjes als de bedverkleiner gaan haken. 


Nou het uiltje was intussen al eerder af, want tja dat haken gaat makkelijk tussendoor. Even een stukje hoofd voor ik naar mn werk ga, en voor ik een vergadering heb nog even een paar toeren. Nou ja je snapt dus dat de bedverkleiner nog in een hoek lag... Maar ik had er intussen wel over nagedacht. En dat is dus mijn kracht (of misser) ik moet dus weten hoe ik iets moet doen en hoe iets eruit komt te zien anders lukt het niet. En nu had ik een grandioos idee. Wat nu als de vulling ook in de andere richting was gekrompen en ik die gewoon uit elkaar trok? 

Op naailes (anders maak ik nooit iets voor mezelf) heb ik samen met mijn tante (die de naailes geeft), de bedverkleiner uit elkaar getrokken, direct gestreken en gespeld. En toen was het nog maar een klein uurtje werk (biais over die meters kost best wat tijd). Ik ben de laatste tijd niet zo blij geweest dat iets af was. Maar ik moet wel zeggen dat ik het echt heel leuk geworden vind. De uil past er ook precies bij. 

Ze waren er heel blij mee en ik krijg nog een foto hoe de verkleiner in het bedje eruit ziet. Ik heb hier geen kinderbedje dus meer dan dit kan ik je niet laten zien. Heb wel foto's gemaakt hoor maar zag er niet uit :-D 

Dus wie weet: wordt vervolgd... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten